Laat ons waardig verwelken
in de nazomerherfst
Laat ons weten welke
liefde de onze was
liefde de onze is
Laat ons stil een bed maken
van schimmelig herfstblad
Laat ons ons
baldadig
gevallen laten
Laat ons
- al verwelkend -
in een boomschors wonen
wiens boom
nooit meer was
als een jaar geleden
toch nog altijd
met dezelfde schors
maar nu sterker
en in feite
onverwoestbaar
Dus hoe trots kun je zijn
opdat verwelken plaatsmaakt
voor nieuw
dat reeds bekend is
Ons verheugend
op het weerzien
in de zon
die ons nooit verlaten heeft
Nooit
Je leest hier alledaagse en persoonlijke verhaaltjes, beelden en gedichten, die terloops naar boven komen borrelen en spontaan opgeschreven worden.
dinsdag 2 september 2014
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Strandwandeling
Het is een regenachtige ochtend in de trein naar Amsterdam Centraal. De deur van de 'persoonlijke huiskamer' - ofwel Eerste Klas c...
-
Er ligt een geul tussen Kwintsheul en Delft. Daar, op de plek waar de Middenweg nog gewoon een landweg was, met aan weerszijden de weilanden...
-
Ik besluit de Doe-het-zelf-winkel in te stappen, en na te vragen of ze daar misschien een pomp voor het luchtbed hebben. Reeds eerder had ...
-
Het houdt mij al weken bezig Ik vind dat ik er een blog over moet schrijven Maar ik durf niet Toch doen, zeg ik Es, toch doen Nou ja, zo...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten