Ego

"Ik ben gelukkig zonder jou
nu ik niet meer van je houd.
Het leven krijgt weer nieuwe glans
Ik ontsprong nog net op tijd de dans.
Ik ben gelukkig zonder jou.
Ik ben gelukkig zonder jou."


Ze zaten aan tafel in het ouderlijk huis van haar vriendin.
Ze waren een jaar of acht, misschien ouder.
Haar vriendinnen waren het altijd met haar eens
- althans, zo beleefde zij het -
Ze waren enthousiast over haar ideeën.
Ze waren enthousiast om haar ideeën ten uitvoer te brengen.
Gedrieën bezaten zij een overvloed aan ideeën.

Ze wist niet hoe 'verwend' ze was
met twee vriendinnen
die altijd achter haar stonden
die alles leuk vonden wat ze deed
die nooit van mening verschilden
- op drie dingen na -
- drie vriendinnen drie meningsverschillen -

Het kwam haar voorál vreemd voor
omdat het 'twee tegen één' was
En dat was het anders nooit.
Ze voelde zich anders nooit buitengesloten.
En ze wist ook wel dat het nergens over ging
maar toch stond ze op haar achterste poten

Ego
Ego
Ego

Hoogst geirriteerd
dat ze haar geen gelijk gaven
dat ze een andere mening hadden
dat ze bij hun standpunt bléven
roerend met elkaar eens
en allebéi nog wel

Zoals gezegd
het ging om drie dingen
die ertoe leidden
dat ze van haar voetstuk viel
Het ging langzaam
maar subtiel

Met het oplopen der jaren
viel ze van haar voetstuk

Het roze luchtkasteel brokkelde steentje voor steentje af
totdat er niets anders meer overbleef
dan de dikke Chinese dagboeken
waar ze oeverloos in schreef
over het roze luchtkasteel

"Keep on dreaming"

Drie dingen:
Drie

1. Ze zei dat het tijdschrift 'Libelle' alles bevatte wat een vrouw nodig heeft

(Want ja, mama las het en mama was heilig)

Haar vriendinnen lachten er hartelijk om: ha ha, er is méér in de wereld dan Libelle

2. Ze zei dat je als moeder veel kunt hebben aan een opvoedingsboek met tips

(Want ja, dat had de gezinsverzorgster bij haar vriendin thuis gezegd)

Haar vriendinnen lachten er hartelijk om: gooi die boeken toch in een hoek, opvoeden doe

je toch gewoon vanuit je gevoel!?

3. - en dat was veruit de hardnekkigste -

Ze hoorden het liedje van Conny 'ik ben gelukkig zonder jou'.

Zij beweerde bij hoog en bij laag dat Conny 'ongelukkig' zong

(Want ja, hoe kun je nou gelukkig zónder de ander zijn, die je dierbaar is?)

Haar vriendinnen lachten er hartelijk om: hóór je dat dan niet, ze zingt echt 'gelukkig' en niet

'ongelukkig'!!!!! Het bleef een hard duel dat dagenlang aanhield in welles nietes.


De uitslag van dit verhaal is wederom 'twee tegen één':
Op punt één en twee hebben haar vriendinnen van alle kanten gelijk gekregen, en lacht ze hartelijk mee.

Ego
Ego
Ego

Ze was driftig bezig geweest haar ego te verdedigen
maar haar vriendinnen prikten er dwars doorheen

Punt drie verdient een analyse.

Hier is het bewijs dat een mens (kind) - onder invloed van de roze bril - selectief kan luisteren. Je hoort iets niet omdat je het niet wílt horen. De wilskracht is hier van grote invloed. Interessant is de waarom-vraag: waarom wil je het niet horen?

Je wilt het niet horen omdat je weigert afstand te doen van je belevingswereld
die nog zo dichtbij het pure zuivere 'alles in orde' van het pasgeboren kind staat
- het kind dat altijd uitgaat van het goede en van de goede afloop zoals in sprookjes -

Het 'bestaat niet' dat iemand gelukkig zonder de ander kan zijn,
dat iemand blij is dat hij van de ander af is.

Noem het een roze wolk of naïef of onvolwassen of onnozel.
Kan allemaal.
Maar draai het nu eens om.

Het kind had al in de gaten dat iemand die brult dattie gelukkig zonder de ander is,
dat diegene dat dus juist níet is, anders zou ie dat niet zo hard brullen en zou ie gewoon zeggen ik wens je alle geluk toe fijn dat we een tijdje verkering hadden en nu gaan we weer onze eigen weg.

Van jongs af aan had dat kind alle kennis al in huis omdat ze 100 % reageerde vanuit haar gevoel en gevoel liegt nooit.

Na een leven van twaalf ambachten en dertien ongelukken kan ze beweren dat ze het nog altijd nooit heeft meegemaakt dat er een persoon verdween uit haar leven en dat ze dan zou zeggen 'ik ben gelukkig zonder jou'.

Noem het naïef
Noem het doortastend

Het glas-verhaal: halfvol of halfleeg

De één zegt: Je kunt met mij alle kanten op - behalve de goede
De ander zegt: Je kunt met mij alle kanten op - en ook de goede

Kwestie van kiezen