Hoe kan ik je anders bereiken
dan via mijn blog?
Hoe kan ik je anders zeggen
weet je nog?
Hoe kan ik anders naar je roepen
je bent er nog?
We schreven elkaar brieven, jij uit de grote stad
Jouw brief viel - plof - bij mij op de mat
Plompverloren kwam jij weer in mijn leven
Plompverloren kwam jij heel even
Op een dag in mei
stuurde jij mij
jouw gedachtenrij
en ik was blij
En we hoorden
we hoorden
elkaars woorden
Ik hoorde
jouw woorden
Jij hoorde
mijn woorden
De tijd verstreek
en het leek
waar was jij gebleven
waar was ik gebleven
heel even
In mijn poëzie-album schreef jij niet
Daarom vraag ik jou
- wat je in vele poëzie-albums ziet -
VER
GEET
MIJ
NIET
Hoe kan ik je anders schrijven
dan via mijn blog
Hoe kan ik je anders zeggen
weet je nog?
Je leest hier alledaagse en persoonlijke verhaaltjes, beelden en gedichten, die terloops naar boven komen borrelen en spontaan opgeschreven worden.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Strandwandeling
Het is een regenachtige ochtend in de trein naar Amsterdam Centraal. De deur van de 'persoonlijke huiskamer' - ofwel Eerste Klas c...
-
Esterretjes: Een weblog, die ik sinds januari 2012 nu en dan bijhoud. Het is eigenlijk meer een 'schetsboekje', dan dat het nu...
-
Uit een boekje van begin jaren '90: Gisteren naar het St edelijk Museum in Amsterdam geweest. Schilderijen van o.a. Corneille bewonderd....
-
Het hele jaar door leeg ik afvalemmers. Met veel liefde leeg ik afvalemmers. Je bent zuster of je bent het niet. De zuster doet alles. ...
Who are you looking for?
BeantwoordenVerwijderenTen eerste: ik heb zo mijn persoonlijke muzen die mij inspireren tot het schrijven van dit soort gedichten. Het gaat allang niet meer (alleen) om de realiteit, maar veel meer om het schrijven van een eerste aanzet tot fictie (gebaseerd op realiteit). De volgende stap is het beschrijven van personages, ontleend aan de realiteit. En ja, uiteindelijk moet dit dus uitmonden in een complete roman.
VerwijderenDit gedichtje staat symbool voor een universeel verhaal, bestemd voor mensen die mij dierbaar zijn (waaronder jij, lief nichtje), die ik niet ontmoet in het dagelijks leven, maar waarvan ik wil dat ze mij niet vergeten zijn (en dat ik hen niet vergeten ben). Overigens: ook jíj staat niet in mijn poëzie-album....waarom eigenlijk niet?
Toevoeging, punt 2:
VerwijderenEn ja, ook jij en ik schreven elkaar brieven (over jongens, weet je nog, ik vond jouw brieven laatst weer!), maar gelukkig hebben we dat nu via Facebook weer opgepakt.
Leuk, ik herkende me er dus een beetje in! Dat jij trouwens alles bewaart/ bewaard hebt, tof! Ik zou die brieven best wel een keer willen zien....
BeantwoordenVerwijderenOké, heb onlangs mijn complete archief opgeschoond. Alle ooit gekregen brieven en kaarten zijn gesorteerd, opgeslagen in schoenendozen, voorzien van stickers, dus het moet niet moeilijk zijn om jouw brieven op te sporen. Volgens mij gingen mijn brieven om mijn aller aller eerste vriendje Peter (ik was toen 15) en daarna Ruud, maar dat weet ik niet meer zeker. Volgens mij schreven we geen brieven meer toen ik verkering met Eric kreeg. Van 15 - 17 gingen er heel wat verliefdheden voorbij. Jij hebt die brieven van mij zeker niet meer? Ik weet nog dat ik super verlegen was met jongens, en dat jij veel meer durfde. Ik kon niet wachten om je volgende brief te lezen!!!!!
VerwijderenJa, dat waren nog eens tijden! Ik weet alleen nog dát we brieven schreven, niet meer wát! Ik heb ze dus ook niet meer :-(
VerwijderenDat ik meer durfde met jongens kan ik me niet voorstellen, mijn eerste echte vriendje had ik pas met 18 jaar....
En dat wachten op de brieven, dat was geweldig, tegenwoordig is het allemaal zo snel...
Ha ha, wellicht was dat dan ook een beetje bravoure in je brieven? Rond de jaarwisseling duik ik weer de zolder op (naast de traditionele NY duik in Monster). Als ik je brieven tegenkom, dan maak ik kopiëen voor mezelf, en gaan ze vervolgens 'return to sender', oké?
Verwijderen