Levenskracht

De man bestelt een koffie
De man vertelt in een paar woorden zijn levensverhaal aan het koffie-meisje
Zijn harde stem dendert door de ruimte
De vrouw en de dochter schieten spontaan in de lach
Lachend neemt de man plaats aan een tafeltje
Genietend neemt hij een slok van zijn koffie
Zijn wandelstok legt hij op een stoel
De vrouw kijkt hij strak in de ogen aan
En lacht terug
De vrouw is opgelucht
dat hij teruglacht
want
ze lachten hem niet uit
Ze lachten hem toe
De dochter houdt van een dergelijke openhartigheid
die in deze noordelijke provincie
niet van de straat te plukken is
De dochter draait haar gezicht naar de man
en legt uit dat ze hem toelachte
De man zegt nou
dat vind ik helemaal niet erg
als zo'n prachtige jongedame om mij lacht
en ja
ik ben en blijf een Hagenaar
dus ik gooi het eruit
overal en altijd
De vrouw is ook een Hagenaar
althans - ze groeide op een naburig dorp van Den Haag
dus ze herkent zijn openhartigheid
Mooi hoor zegt ze
dat u gewoon zegt wat u denkt
Ja, gelukkig wel, zegt de man

anders was ik er allang niet meer geweest

Het grijpt haar aan, die zin:

"anders was ik er allang niet meer geweest."

Ze richt zich weer
op het gesprek met haar dochter
en ziet in haar ooghoeken
dat de glimlach op het gezicht van de man
niet meer verdwijnt

Na één kopje koffie pakt hij resoluut zijn stok
en vertrekt weer
Terwijl hij langs hun tafeltje loopt
bedankt hij hun hartelijk

"Mijn dag is weer goed
omdat twee mooie dames
met mij gelachen hebben

Ik heb MS

Mijn dag is weer goed
dank je wel hoor."

De man laat twee verbouwereerde 'mooie' dames achter

Wat een power
Wat een levenskracht
Wat een voorbeeld!!!!!!