In het Westland
groeide ik op.
Mama deed het huishouden
en papa werkte in 'de tuin'.
Iedereen hielp mee
in 'de tuin'.
'Kwekerij' of 'kassen':
dat waren maar dure woorden.
Wij noemden het 'de tuin'.
Als kind kon ik het mij niet voorstellen
dat kantoorwerk ook 'werk' was.
Vol verbazing
keek ik naar de papa's van sommige andere kinderen
die elke dag in zulke keurig lange regenjassen liepen
die van die keurige handen hadden:
gladde handen met lange pianovingers.
Mijn vader heeft niet zulke handen;
wij allemaal niet trouwens.
Nog altijd werk ik hard
nog altijd heb ik geen pianovingers
maar mensen die jaar in jaar uit in de tuin werken
mensen die in deze tijden hun bedrijf draaiende houden
mensen die zich dagelijks vol enthousiasme storten op hun werk in de tuin
die mensen
daar heb ik echt diep respect voor!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten