Tussenstand

Degenen die regelmatig mijn blogs lezen
en degenen die ál mijn blogs lezen (want die zijn er ook)
die weten
- en lezen tussen de regels door -
dat ik een ontwikkeling doormaak
in het schrijven van blogs.

Blogs zijn eigenlijk net schetsen
Schetsen van een tekening, van een schilderij
En met schetsen geldt:
alles bewaar je

Je gooit niets weg
Nee, het kan altijd weer van pas komen
Je voorziet het van een datum
en bergt het zorgvuldig op in een map

Met schetsen geldt
dat je het jezelf toestaat om fouten te maken
Veel fouten

De beste schets is de snelle schets
Je zet het in één keer op het witte doek
kijkt het nog even vluchtig na
en dat was het dan

Schetsen zijn bedoeld als 'onderdeel van'
Een serie schetsen laat een opbouw zien

Ieder mens heeft dwangmatige trekjes
Ik ook

Zo heb ik de gewoonte ontwikkeld
dat ik van mijzelf geen blogs mag wissen
of zichtbaar veranderen

Ja, wel taalfouten en typefouten
maar geen stijlfouten
en al helemaal niet de dingen waar ik mij voor schaam

Hier raken we de kern

Nooit gedacht nooit gedurfd
om ook maar een zinnetje van mijn schrijfsels openbaar te maken
En ja
al dat archiefmateriaal
woont nog altijd in die koffer en in die kast
op zolder
netjes achter slot en grendel

Maar op een dag dacht ik kom
laat ik blogs gaan schrijven
en vervolgens
schreef ik ze allemaal uit het blote hoofd

Gemiddelde tijd per blog:
vijf minuten

Dus ik schrijven schrijven schrijven
en toen ineens - halverwege - dacht ik oeps
Dit is openbaar
Iedereen kan het lezen
Wíl ik dit wel?

Ja
dat wil ik al heel lang
Gewoon
mijn verhalen met anderen delen

Het gaat nog steeds gelijk op:
ik wil het even graag
als dat ik het eng vind

En ondertussen ga ik gewoon gestaag door
en is er die regel
dat ik van mezelf geen blogs mag wissen

Ook lees ik mijn blogs nooit terug
Ik weet niet waarom
Maar ik lees nooit terug

Ook vandaag is er weer een ontwikkeling te constateren

Van feiten maak ik mijn eigen verhaal

Elk feit mag vermeld worden

Alles mag gezegd worden

Want als je er je eigen verhaal van maakt

dan is er geen haan die er naar kraait