Jongens (droom)

(Overdag had ik met Amber een gesprek over jongens gehad)

Ik sta vóór de studentenflat in Leiden. Ik sta op het punt de kamer op de Zevende Hemel te betrekken.
Ik weet nog niets van Leiden, nog niets van studenten. Ik heb het druk met voorbereidingen.
Om onverklaarbare reden verzamel ik veel oud papier in een winkelwagen (o.a. lange stukken karton, zoals van de Novib-kalender). Dit doe ik niet weg, maar breng het juist naar boven, naar mijn kamer.

In en om een container hangen wat opgeschoten studentjes. Ze zitten de hele tijd te kijken en flauwe opmerkingen te maken. Ik maak direct duidelijk dat ik niet het type meisje ben waar zij op uit zijn.
Ga maar naar je dertien-in-een-dozijn-meisjesstudentjes of help anders mee met het oud papier, in plaats van je tijd te verspillen. Dat dénk ik, maar zeg het niet.

In een ander fragment zit ik (frappant genoeg met diezelfde studentjes) in de trein naar Delft.
Tot mijn schrik kom ik erachter dat ik alleen een retourtje heb voor Hoogeveen - Leiden.
De jongens rijden met OV-kaart.
We zijn alweer op de terugweg, van Delft naar Leiden. Ik bedenk me dat ik extra moet betalen voor traject Rijswijk-Delft-Rijswijk-Den Haag HS, en verder niet.

In Rijswijk ga ik een kaartje kopen. De trein met de jongens wacht op mij!
Het is heel druk aan het loket. Het station ziet er nog uit zoals in de jaren '90.
Erik, de fietsenjongen, die ik vaak ontmoette in de fietsenstalling van Leiden, zit nu bij de fietsenstalling in Rijswijk. Hij groet me nog even joviaal als vroeger en dan denk ik ja, deze jongen doet tenminste normaal tegen mij en niet zo overdreven, zoals die studentjes.

Er is ook iets met kaf en koren: het kaf van het koren onderscheiden, ofwel ontdekken welke jongens het écht goed met je menen en welke jongens als een kip zonder kop het ene meisje na het andere willen hebben. Voor mij geen kaf!

Toch kan ik het gek genoeg prima vinden met de studentjes (alsof ze mijn broers zijn) en ze hebben netjes op mij gewacht terwijl ik extra kaartjes kocht. Ze begrijpen niet waarom ik dat gedaan heb, er is immers toch geen conducteur in de buurt, daar is het veel te druk voor. Hier weer het kaf en het koren: ik wil gaan voor de eerlijke weg, ook al duurt die dan wat langer, maar wil dus gewoon een kaartje kopen, zoals het hoort. Dat kunnen ze dan ook wel weer waarderen.

Ik vraag de jongens 'waar de zangeressen' zijn.
Het blijkt dat er drie collega's van Hessel met ons meegegaan zijn.
Zij kunnen echt prachtig, engelachtig zingen, en zullen zeker winnen op songfestivals, en ook doorbreken. Ze reizen met ons mee (nu naar Den Haag HS), zijn er dan weer wel, dan weer niet.
Hun zang hoor je ook dan weer wel dan weer niet. Je kunt hun zang ook horen als ze er niet zijn.
De zang is onbeschrijfelijk mooi en spiritueel, uit een andere wereld.

Ik word erg gelukkig van de zang, zou het altijd wel willen horen.