Je leest hier alledaagse en persoonlijke verhaaltjes, beelden en gedichten, die terloops naar boven komen borrelen en spontaan opgeschreven worden.
zaterdag 8 september 2012
Piggelmee
Piggelmee woonde in een tonnetje
Maar Piggelmee was niet tevreden
Piggelmee wilde in een echt huis wonen
Net zoals Piggelmee
wilde zij ook in een echt huis wonen
Ze woonde in een studentenflat
Ze woonde daar heel goed en mooi
Maar een studentenhúis: dat was toch wel het ideale
Ze ging uit in de stad
Ze raakte in gesprek met Rutger
Rutger was de zanger van een band
Rutger was knap en had mooi haar
En
Rutger woonde in een studentenhuis
En
in dat studentenhuis was een kamer te huur
Ze ging hospiteren
Zo heet dat
Dan kom je daar met een groepje mensen
En dan gaan de bewoners kijken wie de leukste is
Bekijken wie het beste in hun huis past
En misschien bekijken wie de knapste is
Kijk dat weet je nooit
Waar ze op doelen
Misschien wel op iemand met rijke ouders
Zodat ze met gemak een halfje brood van hem kunnen nemen
en het dan zelf niet hoeven te kopen
Kijk dat weet je niet
wat de achterliggende gronden zijn
Van wel of niet iemand 'aannemen'
Ze ging hospiteren
Er zat nog spinazie in de granieten keukengootsteen
Dat vond ze vies
Maar ze deed net alsof ze het niet zag
Het was een leuke kamer
Een kamer met een ingebouwde hoogslaper
Een kamer met een houten vloer
Net zoals haar kamertje in het ouderlijk huis
Ja
daar leek het ook wel wat op
Leuk
Het was de kamer naast de kamer van Rutger
Hun hoogslapers grensden aan elkaar
Maar ja
Rutger had wel een vriendin
Dus
Ze kreeg de kamer
De kamer wilde haar
En het maakte niet uit
of zij de kamer wilde
De kamer wilde háár
Het studentenhuis wilde háár
Rutger wilde háár
De studenten in het huis waren vriendelijk
Leuk, gezellig, eenvoudig, helemaal goed
Ze was welkom
Gewapend met schoonmaakmiddelen
betrad zij haar nieuwe kamer
op een stormachtige januari-avond
(het zou de stormachtigste in járen worden,
27 januari 1990)
Er was verder niemand thuis
Ook Rutger was niet thuis
Maar Rutger had immers een vriendin
- maar ook weer niet - zo leek het
Maar of het ooit zo stormachtig met Rutger zou worden
dat betwijfelde ze ten zeerste
Hij was mooi
Hij was zanger in een band
Maar verder!?
Daar zat zij dan
- alleen met de wind -
- de wind en ik -
- en we zijn geen vrienden -
- we zijn bepaald geen vrienden -
En het was donker buiten
Heel heel donker
En het was stil op straat
De kamer werd verlicht door het licht van de straatlantaarn
Het licht werd met de wind naar binnen geloodsd.
Hoe ze ook schoonmaakte;
ze kreeg het niet schoon genoeg
Het bleef vuil en vies
Oké, dit was een echt huis
met houten deur & hoogslaper & granieten aanrecht
met ramen die je al snirpend omhoog schoof
Maar zo heerlijk warm geisoleerd als de studentenflat?
Nee. Niet bepaald
De wind vloog door alle kieren en gaten
Zo warm & schoon & veilig & vertrouwd?
Hier liep er niet 'altijd wel een huisgenoot op de gang'
Hier was geen gezellige gezamelijke huiskamer
Hier was het akelig stil
Toen de storm wat was gaan liggen
sloop ze voorzichtig weg
uit haar 'altijd-nog-niet-schone' 'nieuwe' kamer
Ze slaakte een zucht van verlichting
toen ze de sleutel in de deur stak
van haar oude vertrouwde eigen kamertje
in de 'lelijke' studentenflat
Die nacht kon ze de slaap niet vatten
Nog altijd stormde het die nacht
Maar nu zat zij warm & vertrouwd & veilig
Haar bed tegen de verwarming
Verwarming hoog
Heerlijk
Maar hoe moest het nu verder?
Oké
Morgen beslis ik
Nu ga ik slapen
Morgen beslis ik
Maar
dat kan ik toch niet máken?
dat staat toch ondankbaar?
Voor mij hebben ze anderen afgewezen
Wat zal Rutger wel niet denken?
Zal hij nog wel met mij praten?
Vier uur
Ik hoef nog niet te beslissen
Vijf uur
Ik hoef nog niet te beslissen
Zes uur
Ik hoef nog niet te beslissen
Zeven uur
Ik hoef nog niet te beslissen
Acht uur
Ik houd het niet meer uit
Ik ga bellen
Ze kreeg 'de vriendin' aan de telefoon
De vriendin van Rutger
Stotend en stuntelend kwam het verhaal eruit
En vooral zei ze
- ze had er geen goed gevoel bij -
- ze had het gevoel dat ze het echt niet moest doen -
- maar dat heeft absoluut absoluut niets met jullie te maken -
Ze wilde verder vertellen
maar de vriendin onderbrak haar verhaal
Ze hoefde het niet verder uit te leggen hoor
Vriendin begreep het volkomen
Ze had het zelf ook een keer meegemaakt
dat ze een kamer had afgezegd
Ze begreep precies het gevoel
Samen moesten ze erom lachen
De daarop volgende nacht sliep ze als een roos
En het stormde ook niet meer
De storm was gaan liggen
Piggelmee was weer terug naar zijn tonnetje gegaan
en had de bloemetjes buiten gezet
Eind goed al goed
Geen kloppend Piggelmeesprookje
Daar had ze toch al niets mee
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Strandwandeling
Het is een regenachtige ochtend in de trein naar Amsterdam Centraal. De deur van de 'persoonlijke huiskamer' - ofwel Eerste Klas c...
-
Esterretjes: Een weblog, die ik sinds januari 2012 nu en dan bijhoud. Het is eigenlijk meer een 'schetsboekje', dan dat het nu...
-
Uit een boekje van begin jaren '90: Gisteren naar het St edelijk Museum in Amsterdam geweest. Schilderijen van o.a. Corneille bewonderd....
-
Het hele jaar door leeg ik afvalemmers. Met veel liefde leeg ik afvalemmers. Je bent zuster of je bent het niet. De zuster doet alles. ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten