Dood

Gisteren keek ik naar een Nederlandse film op de televisie.
Ik viel er zo middenin, weet niet wat de titel is.
Wellicht een film over het leven van Klaas Bruinsma?
Ik bleef kijken, ik bleef geboeid, ook al was het laat
en moest ik 'vanmorgen weer vroeg'.

Waarom bleef ik kijken, als 'de ene na de andere werd afgemaakt'?
Ik keek naar de mannen met pistolen en dacht:
'zij lijken gewoon te beslissen over het leven van anderen;
hoe absurd.'
Het ene moment ben je levend.
Het andere moment ben je dus dood.
Morsdood.
Dat is zo raar en niet te bevatten.
En toch is het zo.

Ook al ga je niet plotseling dood,
ook dan 'ga je elke dag een beetje dood'.
Je wordt namelijk elke dag een dagje ouder;
dingen gaan voorbij en komen niet meer terug.
Oude mensen ervaren heel duidelijk
dat ze elke dag een stukje dichter bij de dood komen.

"Er blijft steeds minder tijd over",
zei de wijze oude dame.
"Eerst zijn het jaren
dan worden het maanden
dan worden het weken
dan worden het dagen
en uiteindelijk
worden het uren, minuten."

Je weet natuurlijk niet precies wanneer het gebeurt.
Maar als je echt op leeftijd bent
dan weet je wel dat het niet al te lang meer kan duren.
Dat is toch eigenlijk ook wel een redelijk normaal gegeven.

Vanmorgen herinnerde ik mij mijn droom van vannacht.
Het was eigenlijk maar één zinnetje, wat ik mij herinnerde.
Dat ene zinnetje was voldoende om de hele droom te begrijpen:

"Uiteindelijk blijft er voor ons allemaal niets anders over dan dood.
Er blijft niets anders over dan deze vier letters:

d - o - o - d.

Toen ik mij dit herinnerde, moest ik onmiddellijk denken
aan een ander woord met vier letters: love.

l - o - v - e.

Ik weet niet waarom dat woord bijna tegelijkertijd in mij opkwam.
Het woord 'love' kwam in mij op, direct na het woord 'dood'.
Misschien omdat dit woord ook uit vier letters bestaat.

Mooi eigenlijk wel.

dood
love
dood
love.

Een zachte dood zogezegd.
En nu sterft dit verhaaltje een zachte dood.
Met andere woorden:
er komt een olifant met een grote snuit
en die blaast dit verhaaltje uit.

Dit verhaal komt nooit meer terug
De volgende keer zal het verhaal altijd net weer anders zijn.
Zo leerde je het ook bij zwangerschapsgymnastiek:

"Deze wee komt nooit meer terug."

Heeft ook zo zijn voordelen
als dingen niet meer terugkomen.......................