 |
--> Een roos, als uiting van liefde & vrienschap
en dat wij elkaar nooit zullen vergeten
Vandaag - op de eerste dag van de herfst - breng ik Amber naar Assen
Op de terugweg besluit ik naar Herinneringscentrum Westerbork te gaanHet centrum is nog niet open
Ik ga de wandeling maken
langs de planeten
Fluisterschalen:
"Ook op lange afstand
kun je elkaar uitstekend verstaan"
Het is een prachtige zonnige dag:
deze eerste dag van de herfst
Ik maak het besluit om hier vaker te komen
Maar ja, dat zei ik de vorige keer ook tegen mezelf
en dat is inmiddels alweer zo'n anderhalf jaar geleden
Te heftig denk ik, deze plek
maar daarom juist zo goed
om hier wél regelmatig naartoe te gaan
Het is fijn dat er nog bijna niemand is
Er zijn nu grote foto's en teksten
Er zijn ook praatpalen
met verhalen van Etty Hillesum
Wat indrukwekkend
Onderweg heb ik bramen geplukt
en heb ik gevoeld
hoe de doden over ons waken
en dat ze gelouterd zijn na al die jaren
en dat ze goed werk doen
- heel goed en belangrijk werk -
Tijdens het bramen plukken
voelt de boodschap
als heel zacht en zoet water
- het water waar ik laatst ook over heb gedroomd -
Fluisterschalen:
"Ook op lange afstand
kun je elkaar uitstekend verstaan"
Er zijn twee gezinnen met kinderen
De vaders lopen - al pratend met elkaar - naar de treinrails
De moeders bekijken enthousiast de foto's
- die ze eerder die dag bij de oude bomen van de kinderen hebben gemaakt -
De kinderen spelen
Alle kinderen spelen
De kinderen spelen
Etty
"Ik zie uitgehongerde kinderen, met bleke gezichtjes
maar gelukkig zie ik ook blije, gezonde, spelende kinderen"
Terwijl de moeders de foto's bekijken
met veel 'oeh' en 'ah'
Terwijl de vaders onder de indruk zijn van hetgeen ze onderweg zien
spelen de kinderen
De kinderen spelen
Alle kinderen spelen
De kinderen spelen
Een jongetje van een jaar of zes kijkt mij met een blij gezichtje aan
Terwijl hij mij aankijkt, verstopt hij zijn hoofd achter een groot zeildoek met tekst
Het is raar - ik zie nu alleen zijn lichaam, zonder hoofd
Hij vindt het een leuk spelletje
en doet het nog een keer
maar dan met een ander groot zeildoek
Weer kijkt hij mij aan
Verstopt hij zijn hoofd achter het tweede grote zeildoek met tekst
Vind ik het raar - ik zie nu alleen zijn lichaam, zonder hoofd
Geen gezicht, kun je zeggen
Je kunt zeggen geen hoofd, geen gezicht
Ja dat lijkt - voor even dan - lijkt dat zo te zijn
Maar dat is natuurlijk niet zo
Kinderen spelen verstoppertje
Alle kinderen spelen verstoppertje
In 1940 - 1945 speelden de kinderen ook verstoppertje
Geen gezicht, kun je zeggen
Ja, dat leek zo te zijn
Gedurende zo'n vijf jaren leek dat zo te zijn
Maar dat is natuurlijk niet zo
Wie zijn zij?
Wie waren zij?
Hebben wij hun gezichten ooit weer gezien?
Hebben zij hun eigen gezichten ooit weer gezien?
Eén ding is - hoe dan ook - zeker:
IN HET ZICHT
ZULLEN ZE ALTIJD BLIJVEN
Ook op lange afstand
kun je elkaar uitstekend verstaan
Geen opmerkingen:
Een reactie posten