Zomer 1992

In de zomer van 1992 schreef ik de volgende tekst:

"Ik ben naar het Zuiderpark gegaan en ik heb geschreven zoals jij me vroeg te doen.
Ik heb jou getekend in een helder licht en ze waren net aan 't voetballen toen ik je voelde.
Mijn liefde voor jou is een weerklank van vroeger, alsof ik het altijd al bij me had gedragen en het nu tijd was om het aan je te geven.

Ik werd gestoord door impulsen die op de meest plotselinge momenten tot mij doordrongen en waarvan ik de waarde nog niet kon inschatten. Ik dacht hoe ik in mijn fantasie twee sterren had gezien in allerlei kleuren, en die aan de hemel samen kwamen. En hoe jij met je armen over elkaar wakker was geworden. En dat ik je had gezegd dat je altijd lachte, en ik wist dat je altijd zou lachen.

Jij was de mooiste mens; jij was het voor mij, en terwijl ik dat dacht, wist ik dat het hippie-ideaal niet mijn waarheid was, maar dat jij het was, en dat ik met jou kon leven in harmonie en in rust.

Je had die dag alle mensen laten lachen die jouw grapjes begrepen. Als ik goed keek, dan zag ik hen uit een verzonken toestand plotseling stralen en dat kwam door jou. Ik bedacht mij dat je een kind was in een mannenkostuum en dat je altijd blij was en grappig en driftig.

Ik vroeg me af wie jij was, dat je zomaar mijn leven kon begrijpen en dat ik je niet hoefde uit te leggen wie ik was. Ik kon je zomaar zonder schroom vertrouwen en het leek alsof jouw energie onuitputtelijk was.

Oh ja, ik groeide door jou, ik was gelukkig door jou en niemand zou je meer van me afnemen."


Zomer 2014:

Bovenstaande tekst is 100% actueel.
Hoe mooi.........