"Like the sun through the trees
you came to love me
Like a leaf on a breeze
you blew away"
Ondanks dat het nu geen herfst is
laat deze tekst mij momenteel niet los.
Ik draai de CD de laatste tijd vaak in de auto.
Dan gaat ie hard bij dit nummer
en zet ik 'm weer op repeat.
Het is zo mooi gezongen, met diepte
en ook de muziek is prachtig.
De bovenstaande tekst is beeldend, poëtisch.
Van alleen deze paar regeltjes
kan ik al een hele dag gelukkig zijn.
Het is een tekst die je helemaal wilt ontrafelen.
Je wilt mooie foto's maken:
één met de zon, die schijnt door de bomen,
en één met een herfstblad, dat wegwaait in een windbriesje.
Vervolgens wil je een collage maken
Een collage van de zon, 100.000x afgebeeld.
Daarmee vermengd het herfstblad, 100.000x afgebeeld.
Er omheen bomen, die hen omarmen, die hen steunen
van kom maar hier.
Alsof je zeggen wilt:
blijf maar in mijn verhaal
en je mag best wegwaaien
en uit het zicht zijn
maar je mag ook gerust
in mijn verhaal blijven
Graag zelfs
Het kan geen kwaad
Want je bent toch wel in mijn verhaal
- of je nu in beeld bent of niet -
dat maakt dan gewoon niet zo heel veel uit
Nee, dat bedoel ik niet kwaad hoor
Maar gevoel = gevoel, weet je
en dan maakt afstand of nabijheid
gewoon uiteindelijk
helemaal niets uit
Dus wees welkom
Méér dan welkom
en dat ben je!!!
xxx
Geen opmerkingen:
Een reactie posten