Toiletgedichtjes

Uit het archief:

In alle verschillende huizen waar ik woonde
had ik zelfgemaakte 'toiletgedichtjes'
De data staan er niet bij vermeld
Maar de gedichtjes zijn geschreven
in de jaren '80 - '90

Komt ie:


"Lach
en gij zult lachen
naar uw naasten
die naar u lachen"


"Dat woorden mogen dansen
op het lied van gevoel
zoals de feeën en de tovenaren
in het grote donkere bos"


"Woorden schieten tekort
Gedachten
zijn slechts een fractie van gevoel
dat zweeft
in een andere tijd
op een andere plaats"

(op het briefje van dit gedichtje een roestige afdruk van de punaise)


En dan hier een gedichtje
dat ik schonk aan mijn mooie huisgenoot
met ravenzwart haar
en diepblauwe ogen
Een jonge man van weinig woorden
die vaak mijmerde
en gedichten schreef in zijn studentenkamer
Gewoon als 'grappig moment'
schonk ik hem een boekje
met het volgende gedichtje:


" Een boekje
voor gedichten
over zwarte feeën
verwaande schepsels
en blonde tovenaren
omdat mijn wens
nooit is uitgekomen
Jeweetwel
over die poëtische muur
tussen kamer 3 en 4."


En dan weer de volgende gedichten:


"Helder gevoel
Spiegelbeeld binnentreden
Doel
Analyse van het heden"


"Gevoel
dat leeft
in andere tijden
dat woont
op een eiland
ver hier vandaan"


"Door een filter van emoties
zie ik de schoonheid der mensen
puur"


"Papier is geduldig
Gevoel kent een leven en meer
Maar soms
schieten woorden tekort"


"Als bevroren
staar ik voor me uit
houd mijn adem in
behoed mij voor de storm
zoekend naar een schuilplaats
Ik weet dat de wereld ook zon is
Maar durf ik die te aanschouwen?"


"De top daalt af naar het dal
Het dal haalt de top
Top en dal creëren een graf voor sleur
creëren schaterlach en gezeur
Maar zie aldaar vol vuur
het levensavontuur"


"Voortdurende werkelijkheid
bij het ontwaken der dag
Radio, fietsen, auto's
Continuïteit van het zijn
achter de wolk der realiteit
Het patroon der werkelijkheid
in een structuur van overleving"


"Golven van de zee
kabbelend door vingers
opdoemend wegdoezelend"


"Het meest waardevolle dat een mens kan bereiken
is de bewustwording en acceptatie
van het onbereikbare"


"Ik groef een klein riviertje
De zee bood mij het water
Toen kwam ik bij een steen
Het water stroomde niet verder
Er kwam een overstroming"


"Ik struikel
over de stilte"


"Gisteren verdween de zon
plotseling in het niet
Vandaag
zegt zij ons
langzaam en waardig gedag"