Archief

Het wordt zo langzamerhand tijd om het archief weer eens in te duiken
Het zijn de luikjes op de zolder, luikje open luikje dicht
Van dierbare personen ligt een blikje met brieven klaar
- zorgvuldig gerangschikt -

Het einde van het jaar is 'archieftijd'
Een kast, helemaal volgestouwd, met schoenendozen vol herinneringen
- zorgvuldig voorzien van een etiket met 'wat erin zit'-

Ach
Ik kan haast niet wachten
Het is één grote kermis
En je weet nooit wat je tegenkomt
Want herinneringen vertroebelen
Herinneringen verdraaien de werkelijkheid

Zie daar de brieven
die ik wisselde met het nieuwe vriendinnetje van mijn ex-vriendje
Hoe dierbaar
Hoe empathisch - zoals zij mij schreef -
Hoe bijzonder
dat er een dergelijke briefwisseling plaatsvond

Zie daar een andere brief
- geschreven door mezelf -
- en nooit opgestuurd -
- zoals zo vaak -
- nooit opgestuurd -

Hier een fragment uit de brief (jaartal 1990):

El-Cid week Leiden (introductieweek voor nieuwe studenten)

Leiden was een sprookjesbos.............of zoiets
En nu?
Ouder, wijzer, meer ervaren
Termen
die zo in een ballade van Boudewijn de Groot zouden passen

(...........)

Pink Floyd is voor mij als een rijpende vrucht
die ik wil koesteren
en beschermen
en waar vooral niemand aan mag komen
anders zou hij open kunnen barsten
en
hetgeen er dan zou gebeuren
zou niet te overzien zijn
Maar wie geeft mij die nachten terug
van volle overgave?

(............)

Als je hart in brand staat van liefdesverdriet
wens je dat het over is
en als het eindelijk over is
denk je met weemoed terug
aan de tijd
dat je hart in brand stond van liefdesverdriet