Je leest hier alledaagse en persoonlijke verhaaltjes, beelden en gedichten, die terloops naar boven komen borrelen en spontaan opgeschreven worden.
dinsdag 16 oktober 2012
Schaduw
Van ernstig (psychisch) zieke mensen wordt weleens gezegd:
"Hij is nog geen schaduw van wat hij was."
Het is een schrijnende, maar prachtige uitdrukking, omdat deze volledig de lading dekt.
Ziet u het voor u?
Iemand die altijd in de kracht van zijn leven heeft gestaan.
Iemand die altijd alles heeft aangekund.
Dat die persoon nu weg zit te kwijnen.
Tot niets meer in staat is.
Machteloos
Hulpeloos
Reddeloos verloren
- zo lijkt het -
- Hoe schrijnend -
Hij is zelfs niet meer de scháduw van wie hij was.
Maar wie of wat is hij dan wél?
Want een schaduw is al niks.
Dus als je dát ook al niet meer bent
wat ben je dan wél?
Waar ben je?
Wie ben je?
Geef toch eens antwoord!!!!!
Ik heb heel wat ernstig zieke mensen ontmoet.
Mensen met ziektes, die zich uitten op lichamelijk en / of psychisch niveau.
Gelukkig gaat deze uitspraak vaak genoeg niet op.
In zo'n geval straalt iemand een enorme kracht uit, ondanks de ziekte.
Of ja.
Misschien ook wel dankzíj de ziekte.
Wie zal het zeggen.
Ik ben er blij en dankbaar om, dat ik deze mensen heb mogen verzorgen.
Echter, nu ik de 40 gepasseerd ben, dendert het steeds vaker binnen 'als een sneltrein'.
Dat is altijd al zo geweest bij mij, maar ik heb een krachtige professionele houding ontwikkeld:
'Maximale nabijheid met behoud van distantie'
Zo leerden we dat op school.
En toch begint het werk, met het klimmen der jaren, nóg intensiever te worden.
Dat komt, omdat ik steeds meer en meer wéét.
Wat niet weet wat niet deert, zeggen ze weleens.
Daarom kunnen jonge mensen het werk in de zorg vaak beter aan dan oudere mensen.
Het werk is éven prachtig als intensief.
En dat intensieve neemt steeds meer toe.
Maar hierdoor ook mijn levenwijsheid.
Je doet een snelcursus psychologie van de koude grond, zogezegd.
Maar nu even weer naar die schaduw.
Ik kom nog even met een andere tekst, van de scheurkalender:
"In mijn zwakheid ben ik sterk."
Paulus (2 Korintiërs 12:10)
Wat een prachtige tekst:
"In mijn zwakheid ben ik sterk."
De begeleidende tekst:
Niet opgeven, maar overgeven. Daar gaat het om.
Dat lijkt zwak, maar om echt los te laten heb je heel wat kracht en moed nodig.
Daar word je sterker van, dan van tegen alles opboksen.
Zo ook in ziekte, dus.
Zie een ernstig depressieve, psychotische vrouw.
Haar man zegt tegen de psychiater:
"Jullie hebben geen idee wie je hier voor je hebt.
Ze is nog geen schaduw van wat zij was."
Het is de echtgenoot die het ziet.
Het is de echtgenoot die het onderkent.
Dat is niet alleen ware liefde;
Nee
Het is veel en veel meer dan dat.
Het is het ware leven
Het ware leven
Leef
Leef
Leef
Lééf!!!!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Strandwandeling
Het is een regenachtige ochtend in de trein naar Amsterdam Centraal. De deur van de 'persoonlijke huiskamer' - ofwel Eerste Klas c...
-
Esterretjes: Een weblog, die ik sinds januari 2012 nu en dan bijhoud. Het is eigenlijk meer een 'schetsboekje', dan dat het nu...
-
Uit een boekje van begin jaren '90: Gisteren naar het St edelijk Museum in Amsterdam geweest. Schilderijen van o.a. Corneille bewonderd....
-
Het hele jaar door leeg ik afvalemmers. Met veel liefde leeg ik afvalemmers. Je bent zuster of je bent het niet. De zuster doet alles. ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten