Met zorg betreden

"Je hoeft me niet te zeggen hoe ik leven moet"

Benny Nijman





Het vorige bericht
van de stoere jongens die zelf ook ooit een baby zijn geweest
dat is in feite een voorzetje tot dit 'belangrijke' bericht
Wellicht is dit wel het meest belangrijke bericht van mijn hele weblog tot nu toe

Als mens kun je je kwetsbaar voelen
Wat vinden anderen?
Sommige mensen vragen zich dat de hele dag af
Anderen zijn er helemaal niet mee bezig
En een derde groep zit er ergens tussenin
Ik zit er ook ergens tussenin
De ene keer meer dan de andere keer
Is ook afhankelijk van je stemming

Zo kun je je dus ook als schrijver kwetsbaar voelen
Wat vinden anderen?
Ik ben dan gewoon verbaasd als Connie Palmen uithaalt
als ze een slechte recensie krijgt
Dan denk ik 'dan ben je zo'n groot schrijver
en dan ga je je tóch nog weer zo klein maken'
Zoiets snap ik niet
Zoiets snap ik echt niet
Ja
totdat het mij zelf overkomt natuurlijk
Want hoe ga ik reageren?
Ik ga vast ook helemaal over de zeik

Maar wat is nu de kern?
Nou, die meen ik te weten
en die is helemaal niet zo moeilijk

Oké, wij mensen hebben elkaar nodig
We zullen niet overleven als we in ons eentje hier op aarde rondlopen
Dus tips en advies en hulp en begeleiding en zorg:
is allemaal prima en goed en nuttig en onmisbaar
Je moeder zegt dat je een jas aan moet doen, want het is koud
Gelukkig heeft het kind zijn moeder die voor hem zorgt
Want zelf is hij nog te klein om dit te bedenken
Dit is mooi en moet je koesteren

De zorgzame moeder staat aan de top van deze maatschappij

Als de zorgzame moeder er niet zou zijn, dan zou de boel acuut in elkaar donderen

En toch is er een maar

Maar
maar
maar

De ander kan nooit voor mij bepalen wie ik moet zijn
Want de ander is mij niet
De ander is zichzelf
(als het goed is)
En dat is nu juist het prachtige in dit leven
dat we allemaal uniek zijn!
Begrepen we dat maar een beetje meer

Welke consequenties heeft dit?
Hele gunstige, als je het mij vraagt
Ik mag mijzelf van de plicht ontslaan om teveel voor de ander te zorgen
Want als ik teveel voor de ander zorg
dan ontneem ik de ander zijn of haar eigen verantwoordelijkheid
dus dan doe ik de ander tekort in zelfontplooiing
Fijn dat ik mijzelf van die plicht mag ontslaan;
kan ik fijn weer extra berichtjes schrijven
want juli heeft nog maar 13
terwijl juni er 43 heeft
Dat is nogal een verschil

Ten tweede, en daar draait dit hele verhaal om:
anderen kunnen van alles zeggen en vinden en tips geven en goede raad en als je dit nog even bijschaaft dan komt het dat ten goede en dat zou ik er echt niet inzetten want.....................
En ik zal dit alles ter harte nemen en dingen veranderen en bijschaven

Maar
maar
maar

Niemand kan bepalen wie ik moet zijn
Dus niemand kan bepalen wat ik moet schrijven
Want alles wat ik schrijf dat ben ik zelf
Dus niemand kan zeggen wees eens wat minder Ester
Dat is feitelijk gezien zelfs onmogelijk
Het is eigenlijk vergelijkbaar als je zegt kom
praat toch eens met een andere stem

DAT KAN NIET!
JE KUNT NIET PRATEN MET EEN ANDERE STEM!
JIJ BENT DIE STEM!
IN DIE STEM SPREEK JIJ MET JE HART!

Zou ik toch eens tegen Connie moeten zeggen
Dan hoeft ze niet meer zo fel uit te halen steeds
naar mensen die haar werk afkeuren
Kost zo'n energie steeds
Zo sneu

Maar goed
Prijs de dag niet voordat het avond wordt
Ik moet eerst nog maar eens zien hoe ik het er zelf vanaf breng

Begrijp me goed:

Met liefde laat ik anderen mijn werk bekritiseren, schaven, afkeuren, goedkeuren, afwijzen, bewonderen, enz. Iedereen mag tips geven en goede raad.
Als ze maar niet zeggen dat ik Ester niet mag zijn
Want dat vind ik zo zo zo beangstigend
als ik het gevoel heb dat ik mezelf niet mag zijn
Herkenbaar?
Vast!
Wat is het allemaal weer lekker universeel he?
Ja, stoere jongens zijn ook ooit babies geweest
Kijk, daar heb je hem weer

Maar dat is het natuurlijk ook
Met mijn openhartigheid legt ik veel gevoel bloot
en daar zit niet iedereen op te wachten
en ja, dat is ook ieders goed recht
en is het dus ook mijn goed recht om er mee door te blijven gaan
Net zoals Connie zegt

Ik kan niet leven zonder te schrijven
Ik móet mij uiten

Resumerend zeg ik dat ik zielsgelukkig ben dat ik de essentie gevonden heb

Dat stukje heilig dat is van jouzelf en van niemand anders
Zie je aura als een hele mooie tuin waar iedereen van kan genieten
Maar graag wel met zorg betreden.