Hart

Op een dag denk je oké
Hooggevoelig zijn is zo gek nog niet
De eerste helft van je leven zoek je je een ongeluk
Want: hoe om te gaan met hooggevoeligheid?
Hebben anderen dat ook?
Waarom zeggen ze het dan niet?
Wat een heisa iedere keer

De deur staat altijd open
want hoe gezellig is het niet
om je mooie gevoelsleven met anderen te delen
om je invoelend vermogen ten volle te benutten

Dus je geeft
leeft je in
en je geeft
want ja
daar ben je goed in

De deur staat altijd open
en wagenwijd ook nog

Ik voel
en ik voel
en ik voel
en ik voel
en het houdt nooit weer op
Hebben anderen dat ook?

Maar dan denk je hé
toch eigenlijk best leuk
en handig hoe ik andere mensen zo goed aanvoel
en handig hoe ik van tevoren al weet
van nu komt dit
en nu komt dat
en oh ja natuurlijk
nu komt dat
Terwijl anderen dan denken he
hoe kon dat nou gebeuren
en ik dan denk ja
daar kon je op wachten

Maar nu even zakelijk

Nadeel: er komt teveel binnen, dus begrenzen is verplicht

Voordeel: het is een verrijking, aan de lopende band een prachtig gevoelsleven

Tip voor de tweede helft van je leven:

Ontvang je bezoek met open armen
Maar sluit nadien de deur weer af
En wat betreft de ramen
die kun je gerust open laten
Er moet tenslotte toch ook gelucht worden

Harten enzo
Die moeten gelucht worden

Jouw hart
Zijn hart
Haar hart

Hun harten
Die moeten gelucht worden