29 augustus 1985 (archief)
Twijfels
Een traan
Waarom?
Tranen
van angst?
onzekerheid?
Waarom
kan ik niet gelukkig zijn
op zo'n stralende dag?
Plotseling
een gedachte aan jou
En even plotseling
weer die angst
De stem in mijn hart
durft vaak niet te spreken
Uit angst?
Uit onbegrip?
Ik kan je begrijpen
Ik wíl je begrijpen
maar wat ik niet begrijp
is onze liefde
En dan denk ik
dat ik elk moment
kan ontwaken
uit een droom
Analyse:
De hoofdpersoon is zich nog niet bewust van zichzelf.
Ze is bang dat haar vriendje er met een ander vandoor gaat.
Daardoor kan ze zijn liefde voor haar nog niet echt ontvangen
Ze laat zich nog teveel meeslepen door angsten.
Ook is hier een angst voor haar eigenliefde zichtbaar.
Voor het eerst van haar leven is ze verliefd, zoals ze dat nog nooit geweest is.
Dat alles is veel en veel te overweldigend voor haar.
Er komt een grote kracht in haar naar boven (liefde), die zijn niet kan benoemen.
Ze loopt er in feite hard voor weg (voor zichzelf dus).
Ze denkt dat het alleen de liefde voor hem is.
Daarnáást is het ook de liefde voor zichzelf (bewustwording):
dankzij hém wordt zij zich van zichzelf bewust, van haar eigen krachten.
Dit alles is echter nog veel te groot voor haar, en daarom bagetaliseert ze het.
Ze doet hard haar best om de krachtige liefde weer ongedaan te maken.
Dat dit haar nooit zal lukken, dat moge duidelijk zijn
(gelukkig maar!)
Ik kan mij het gevoel, de herinnering nog levendig voor de geest halen:
het jonge, pure dorpsmeisje dat voor het eerst de wereld ging ontdekken!
Hoe mooi!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten