Het was winter
Het was een strenge winter
Het was in de tijd
dat elke winter
een strenge winter was
Begin jaren '80
Zoiets
Ik was een jaar of
15 - 16
16 - 17
Zoiets
Ik zat op het vwo
De bovenbouw
was een stuk pittiger
dan de onderbouw
Ik was (ben) een perfectionist
en daardoor had ik het zwaar
Blokken
blokken
blokken
Blokken
blokken
blokken
- en nooit opgeven -
Zo hing ik boven mijn boeken
- en ach -
het was eigenlijk best ook wel interessant
Biologie was het geloof ik
- en ach -
het leren ging eigenlijk best wel goed
die middag
Verder was er niemand thuis
Wel zo rustig
Maar goed ook
Want in die tijd was het nog zo
dat ik van ieder geluidje in huis
uit mijn concentratie gehaald werd
(onuitstaanbaar was ik dus, voor mijn huisgenoten)
Waar waren ze allemaal eigenlijk?
Normaal gesproken
was het één drukke boel
van door elkaar
en met elkaar
en tegenover elkaar
maar vooral ook zónder elkaar
in een gezin
met vier
totáál verschillende kinderen
In een gezin
met één zus
en twee broers
die ik totáál niet begreep
(begrijp?)
en vice versa
- uiteraard -
Een gezin
als een soort van 'trial and error' spelletje
Soort 'Dokter Bibber' ofzo
Maar ja
is het hele leven
niet
één groot 'trial and error spel'?
Je moet het alleen nog ontdekken
zou ik zo zeggen
Maar goed
Waar het mij nu om gaat
Ik daar boven die boeken
De Citroenzuurcyclus
- zoiets moet het geweest zijn -
Ik kijk naar buiten
en ik denk
kom
Kom
kom
kom
Waarom ook niet?
Dus
Ik stiefel naar beneden
Ik schuif in een paar kaplaarzen
Ik check de lucht: nog redelijk licht
Ik doe een greep naar mijn zwarte noren
Ik laat mij zakken op de slootkant
Ik kijk links en ik kijk rechts
(want als ze mij zien dan vragen ze wat ga je doen)
Ik schiet mijn schaatsen aan
Ik schaats
Onder brug
Onder brug
Onder brug
(Want ja, de sloot achter de Heulweg heeft heel wat bruggen)
Ja
Heulbrug is ook veilig
Lange Watering op
Pal tegenwind
- maar: hoe heerlijk -
Lange Watering
T-splitsing met de Zweth
Heb eigenijk geen handschoenen nodig
Ach
verstop ze hier wel in de bosjes
Kom trouwens bijna geen mens tegen
zo op dit tijdstip
op het ijs
Neem het kronkelvaartje
die idyllische plaats, bij die molen
- ook dáár pal tegenwind -
- maar: hoe heerlijk -
Nu in de buurt van 't Woudt
We zijn al aardig op weg
En zo verder
En zo verder
En zo verder
Tot aan...................
Vlaardingen!
Vlaardingen betekent: 'triomf'' ophalen
Triomf = Vlaardingse moppen
bij 't gezellig bakkertje
Even op de kade klauteren
Weg oversteken
en je bent bij 't bakkertje
Kom, ik neem er eentje
Hij smaakt heerlijk vers
Terugweg een tijdje opschaatsen met medeschaatser
- een man van een jaar of 40 -
Dan slaat hij af naar links
- Doe je voorzichtig? -
- Ja hoor, ik doe voorzichtig -
Tja, het begint al aardig te schemeren
maar ik kan het ijs nog goed zien
en schaats gewoon vrolijk door
Ja hard, dat wel
Ik vraag me af of ik ook moe ben
Nee hoor; in het geheel niet
Ik ontdek dat het met 'wind mee' een stuk sneller gaat
Ik besluit de tijd te meten:
de tijd die ik doe over Vlaardingen heen en terug
Bij T-splisting Zweth haal ik mijn handschoenen weer uit de bosjes
Daar kom ik een bekende tegen
Ik vertel dat ik 'even' naar Vlaardingen ben geweest
Oh!?
Nu!?
Oh!?
En wat als..................
je in de schemering een wak te laat had gezien
je in de schemering de scheuren in het ijs over het hoofd had gezien
je was gevallen zonder handschoenen aan??????
Oh
ja
inderdaad
................je brengt me op een idee
Nou ja
ik ben nu toch bijna thuis
Ja
ga dan maar gauw
want ze weten thuis niet eens waar je bent
Oh nee nee
dat is ook zo
geen briefje achtergelaten
Expres niet
want dan hadden zij vast gedacht
'zij ook altijd
moet ze zo nodig
hoe haalt ze het in haar hoofd'
Dus nee
ze denken dat ik met mijn hoofd boven de boeken zit
en ze roepen me straks om te gaan eten
en ja
ik ben nog op tijd ook
voor het eten
Dus ik snel naar huis
en ja
nu is het dan toch echt wel donker op het ijs
Aan de slootkant bind ik mijn schaatsen af
- net op tijd -
want even later hoor ik mijn vader over de brug lopen
- terug uit de tuin -
maar dan ben ik allang het ouderlijk huis in geglipt
In de serre ruik ik de geur van rode kool
Ja
heb ik zin in
Rode kool
aardappels
gehaktbal in kuiltje
Even later - aan tafel - vraagt mijn moeder
of het allemaal gelukt is met mijn huiswerk
Ja, ik ben goed op schema
en ik heb ook nog even geschaatst
Oh mooi
dat je even een frisse neus hebt gehaald
Mmmmmm
De rode kool smaakt lekker
Toetje
Afruimen
Om 8 uur koffie
Oh
Ik heb nog wat voor bij de koffie
(stilte)
Ja
ik dacht
ik kan net zo goed
wel even naar Vlaardingen gaan
dan hebben we tenminste vanavond
een lekker koekje voor bij de koffie
Dus
(en wat als
en als dan
die bewaren we maar
voor ná de koffie
voor bij mijn wiskundesommen
niet nu graag)
Je leest hier alledaagse en persoonlijke verhaaltjes, beelden en gedichten, die terloops naar boven komen borrelen en spontaan opgeschreven worden.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Strandwandeling
Het is een regenachtige ochtend in de trein naar Amsterdam Centraal. De deur van de 'persoonlijke huiskamer' - ofwel Eerste Klas c...
-
Esterretjes: Een weblog, die ik sinds januari 2012 nu en dan bijhoud. Het is eigenlijk meer een 'schetsboekje', dan dat het nu...
-
Uit een boekje van begin jaren '90: Gisteren naar het St edelijk Museum in Amsterdam geweest. Schilderijen van o.a. Corneille bewonderd....
-
Het hele jaar door leeg ik afvalemmers. Met veel liefde leeg ik afvalemmers. Je bent zuster of je bent het niet. De zuster doet alles. ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten