Het was in het voorjaar
Ik liep naar de achterdeur van de boerderij
- op weg naar een cliënt in de thuiszorg -
net toen er een paar moeders voorbij fietsten
die zojuist hun kinderen naar school gebracht hadden
Ik ken die moeders
- uiteraard -
We kennen elkaar allemaal hier in het dorp
Zij is de moeder van een vriend van mijn zoon
Ze riep:
"Ester!
wat mooi:
de expositie van jouw schilderijen
in de bibliotheek!"
Toen fietsten de moeders weer verder
Ik dacht goh wat leuk
dat ze daar aandacht aan besteedt
- dat ze het gezien heeft -
Ik vertelde het de cliënte van de thuiszorg
Zij wist er ook van
Want ik had haar de schilderijen ook laten zien
Een paar maanden later
had ik alwéér een expositie in de bibliotheek:
dit maal van mijn jeugdverzameling:
Holly Hobbie en Sarah Kay
Een tijdje later
werd het rommelmarkt in het dorp
Ik stuitte op een mooie grote bus
met een afbeelding van Sarah Kay
- uiteraard -
Ik liep verder:
op zoek naar nog méér schatten
Ik dacht
moet je mij eens gretig zien zoeken
dat is toch eigenlijk best wel apart
doen andere mensen dat ook?
Hebben andere mensen ook verzamelingen?
Is dat niet een beetje gek?
En alles wat ik maar zo'n beetje opschrijf en exposeer
is dat allemaal niet een beetje gek?
Ik liep verder
en toen kwam ik haar weer tegen
Je weet wel: de moeder van de vriend van mijn zoon
"Ester!!!!"
riep ze uit
"Ester! Wat fantastisch, jouw expositie in de bibliotheek.
Ik herkende mezelf er helemaal in terug
Ik was ook altijd fan van Holly Hobbie en Sarah Kay."
Ik was helemaal blij en overrompeld
We raakten wat aan de praat
over het belang van nostalgie
en dat met die rommelmarkt als decor
- we hadden ons geen beter decor kunnen wensen -
Ik gaf haar ook mijn blogadres
Nou ja en vanaf dat moment
heb ik een hele trouwe volger
Zij leest al mijn blogs
Steeds reageert ze zó enthousiast
De verhaaltjes zijn voor haar zó herkenbaar!!!!
Zodoende inspireren wij elkaar
halen we weer oude schrijfboekjes van vroeger tevoorschijn
luisteren we weer naar oude muziek van vroeger
Begrijp me goed:
we kenden elkaar vóór die tijd nog maar net
we hebben dus nog niet samen geschiedenis gemaakt
maar we begrijpen elkaars geschiedenis
aan de hand van verhaaltjes, herinneringen van beiden
- hoe mooi! -
Het is duidelijk een contact op gevoelsniveau
zuiver als stromend water
Vlak voor Kerst kwam ze nog even koffie drinken
Ze had een zelfgemaakte kaart meegenomen
en ze had voor mij mooie kleedjes gehaakt
- nostalgie, uiteraard -
Het was een mooie rituele afsluiting van het jaar 2012
Zoveel warmer en persoonlijker
als de ander voor jou een kerstkaart maakt
en deze ook nog persoonlijk komt brengen
als de ander
iets moois voor jou haakt
Het warme gevoel
dat de ander iets voor jou maakt
Dat de ander er tijd en energie in steekt
om iets voor jóu te maken
dat die ander
tijdens het maken
dan in gedachten bezig is
met jóu
alleen dat idee al
dat idee geeft zoveel warmte en energie
Hoe heerlijk, de gedachte dat de ander nú aan mij denkt
Hoe heerlijk, de gedachte
dat ik niet alleen ben in de wereld
dat de ander aan mij denkt
dat de ander gedachten met mij wil uitwisselen
'
dat ik met die ander gedachten wil uitwisselen
dat we willen delen
gedachten, lieve woorden, alles................
Nou ja, dat is dan meteen ook weer een soort van gedicht
En tevens heb ik even mijn profielfoto van mijn blog veranderd
Het is een foto van de kaart die zij met zoveel liefde voor mij gemaakt heeft
Het is een foto van een ster
dus erg toepasselijk
en geschikt als profielfoto van mijn weblog
Dus
Geen opmerkingen:
Een reactie posten