Brief

Ze schreef liefdesbrieven
die ze nooit verstuurde
Zou hij het ook doen?
Liefdesbrieven schrijven
en die nooit versturen?

Ach
Het was allemaal nieuw voor haar
Zomaar in één keer in een nieuwe stad komen wonen
Zomaar in één keer elke week uitgaan
in het mooie gebouw van de studentenvereniging

Zomaar in één keer in een vriendengroepje horen
'Kordiaal' noemden ze dat
- ook zo'n mooi & vreemd woord -
'Kordiaal'

Elke week spraken ze af
Elke week zag ze hem
Elke week durfde ze niet te zeggen dat ze hem zag
Elke week durfde ze niet toe te geven dat ze hem zag

Kwam ze thuis
dan ging ze schrijven
Schrijven
Schrijven
Schrijven

Zodat ze middels dat schrijven
toch het gevoel had
dat hij er een beetje was
Ze schreef liefdesbrieven
Ze dacht ik ben volwassen en weet al heel wat van de wereld
Maar eigenlijk
hadden haar brieven best nog een kinderlijke toon
Zo'n heerlijke naïeve lieve kinderlijke toon
Nou ja
en hier dus wat aandoenlijke fragmenten
uit één van die brieven van haar:

(Trouwens
tussendoor staan er steeds verontschuldigingen
en relativerende woorden
omdat ze namelijk vond dat ze die gevoelens niet kon hebben
omdat zij al een vriendje had
en hij al een vriendinnetje
maar
die tussenliggende teksten
heb ik lekker weggelaten
ze ontdoen de brief
van de kracht.
Ze hield altijd maar
teveel rekening met anderen
en daardoor
kwam ze vaak niet uit voor haar werkelijke gevoelens)



"Lieve Joost,

Even een klein briefje aan jou, om je een aantal dingetjes te vertellen.

Ik wilde je zeggen, dat ik heel erg gek op je ben.
Ik kan het gevoel niet goed omschrijven.
Je straalt een bepaalde echtheid uit, die heel uniek is.

Daarom vind ik het zo heerlijk om jou in mijn nabijheid te hebben.
Het is een vonkje binnenin, dat dan plotseling opvlamt.
Het is alsof ik jou versta, hoe idealistisch dat ook moge klinken.

Ik weet dat ik veel van je zal kunnen houden,
maar ik weet nog steeds niet welke vorm deze liefde zal gaan aannemen.
Ik ben echt gek op je Joost, ik wil het je steeds zeggen.
Ik ben heel gelukkig dat ik jou ontmoet heb.

Toch ben ik heel benieuwd hoe het over een tijdje zal zijn.
Ik heb namelijk meegemaakt dat hele heftige gevoelens voor mensen
plotseling radicaal veranderden.
Dat moet ik maar gewoon aan de tijd overlaten.

Ik weet, dat jij mij een lief meisje vindt.
Dat blijkt uit de manier waarop jij mij benadert.

Ik ben benieuwd hoe het zou zijn zonder onze kordiaalvrienden om ons heen.
Zitten we dan een beetje verlegen tegenover elkaar aan de bar,
allebei denkende dat het toch niet helemaal 'het' is?
Zou kunnen.
Ik hoop het, ook al wil mijn hart het niet.

Weet je Joost, jij bent echt een persoon die veel warmte en genegenheid uitstraalt.
Ik zou heel dicht bij jou willen zijn.

Tegenstrijdig eigenlijk.
Want nu, op dit moment, zit jij gezellig met je vriendin in de Mensa te eten,
en is er bij mij werkelijk geen spoortje jaloezie te bespeuren.
Omdat ik niet jaloers op haar als persoon ben (ik mag haar graag)?
Omdat ik zelf een vriendje heb?

Of................
omdat het gevoel voor jou zo uniek is
dat het een voldongen feit is
dat er niets of niemand tussen kan komen?
Het gaat om het gevoel van binnenuit.

Ik probeer hetzelfde met jou om te gaan als met onze andere kordiaalvrienden.
Moeilijk!

Dit is een brief met een open einde."





(nu op de radio: 'You've got a friend'.............hoe toepasselijk!!!!!)