dinsdag 20 november 2012

Eerste jeugdherinnering

Met mama over het grind naar het tuinhek
We moeten ergens naartoe
- op verjaardagsbezoek -

Mama heeft mij mooi aangekleed
Ik draag een lief jurkje en lakschoenen
Smetteloos witte kniekousen aan
Ook draag ik mijn donkerrode regenjasje
met bijpassend regenmutsje
Dat heeft mama allemaal zelf gemaakt
Met zoveel liefde gemaakt

De voorjaarszon schijnt scherp in mijn kleine gezichtje
Eigenlijk ben ik heel lief en heel verlegen en durf ik niets
maar daar heb ik nu nog geen last van

Nu ben ik nog stoer en assertief en flirt ik met jongens
Ja ik ben pas drie jaar en nu al flirt ik met jongens
Vooral die jongens die plagen
die vind ik stiekem heel leuk en heel interessant
Ik zit ze uit te dagen zonder dat ze het merken
dat vind ik nog wel het leukste van alles

Mama moet binnen nog iets ophalen
Ik ben net drie jaar geworden
Daar ben ik trots op
dat ik al drie jaar geworden ben

Nu sta ik hier alleen bij het tuinhek - zonder mama
Dat vind ik stoer
dat ik hier zomaar zonder mama sta

Ik zie hoe de zonnestralen neerdalen op het verse grind
Ik geniet van de strandbruine kleuren in het grind
Ik heb iets met grind
Stenen
Stoere stenen

Mama heeft haast
Ze laat me liever niet hier alleen staan
Maar ze weet dat ik doe wat zij zegt
Ze weet dat ik wijs en verstandig ben

Mama gelooft in mij
Dat voel ik en dat voelt geborgen

Ik voel mij geborgen bij mama
- ook al zal ik dan niet zo gauw op schoot springen -
- zelf doen - zelf doen - zelf doen -
- toch voel ik mij geborgen en veilig bij mama

Ik speel graag in haar nabijheid
En later wil ik worden zoals mama
- als ik dat niveau ooit zal kunnen evenaren -
- want dat is nog maar de vraag -
- dat zal ik eerst nog allemaal moeten waarmaken -

Daar sta ik dan bij het tuinhek
Het ouderlijk huis achter mij
Zusje en broers en papa en mama elders
Mijn gezichtje gericht op de grote wereld
En ik in mijn stoere jurkje
Stoere regenjasje met bijpassend hoedje
Rood
en rode laarsjes
- uiteraard -

De straat met de auto's
De mensen die voorbij lopen
De mensen die voorbij fietsen
Het is voor mij als New York
- ook al ben ik daar dan nog nooit geweest -

Ik kijk
en ik kijk
en ik kijk

Het begint een heel klein beetje te regenen
Ik tuur in de grote regenplas op de oprit
Het was net weer een beetje mooi weer
na een lange periode van regen
maar nu vallen er toch weer wat druppeltjes

Al turend in de regenplas word ik opgeschrikt door grote jongens

Grote jongens daar schrik ik altijd van
Dan schiet ik acuut in de toestand van waakhond
Grote jongens zijn groot in alle opzichten

Ze praten anders
Ze zien er anders uit
Ze bewegen zich anders
- niet zo verfijnd als meisjes zich bewegen -

Grote jongens bewegen zich niet zo verfijnd
Hun bewegingen zijn grover, onverwacht, je verwacht het niet
Je kunt ook in één keer zo'n harde stem in je oor verwachten

Maar al die dingen over grote jongens
die zal ik pas veel later ontdekken

Nu ben ik net drie geworden
Nu schrik ik nog niet van grote jongens
Nu ben ik nog geen waakhond
Dat zie ik allemaal nog niet
Dat zal pas later komen

Nu tuur ik in de regenplas
en zie de grote jongens
en we zeggen niets
kijken elkaar vluchtig aan
springen - alsof afgesproken -
in de grote regenplas
Ik gil het uit van plezier

Daar komt de zon weer door
Daar komt mama het grind op lopen
Ze is even een minuutje binnen geweest
om iets op te halen

En nu kunnen we vertrekken
op verjaardagsbezoek

Het zal het cadeautje geweest zijn
Het zal vast het cadeautje geweest zijn
dat nog binnen lag
Beetje gek om op verjaardagsbezoek te gaan
zonder cadeautje
zodoende

Ondertussen heb ik mijn cadeautje ook al gekregen
New York

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Strandwandeling

  Het is een regenachtige ochtend in de trein naar Amsterdam Centraal. De deur van de 'persoonlijke huiskamer' - ofwel Eerste Klas c...