Ik zit er hard aan te denken om mij maar weer af te melden.
Heb nog niet actief mee gedaan aan een discussie.
Maar schrik me zogezegd rot van de manier waarop sommige mensen zich opstellen.
Dat is voor mij zogezegd nogal een ver-van-mijn-bed-show.
Of is het struisvogelpolitiek?
Denk ik misschien nou, ik zou geen zin in al die kritiek hebben?
Is dat het?
Is dát het?
Weet je, ik heb me altijd al min of meer 'van een andere planeet' gevoeld.
Dat is niet zielig ofzo, maar gewoon realiteit.
En wees eerlijk: wie voelt zich van tijd tot tijd niet 'van een andere planeet'?
Het is ook best wel komisch, dat groepje.
Er zit er één in die voortdurend de taalfouten van anderen zit te verbeteren.
Kijk.
Dat noem ik nou humor.
Zijn foto straalt ook zo'n heerlijke grijns uit.
Van 'kom maar op met je taalfouten.'
Het ene groepslid moet er hartelijk om lachen.
Het andere groepslid zit meteen bovenop de kast.
Zelfveraad.
Dan hebben we nog niets van haar gelezen
maar weten we meteen al dat ze niet tegen kritiek kan.
Maar:
hoe zit het met mijzelf?
Ik weet het niet, maar hier een pleidooi over mijn visie op een aantal groepsleden:
1. Deze mensen nemen 'het schrijversschap' (wat dat ook moge zijn) véél te serieus.
2. De humor / zelfspot is ver te zoeken.
3. Ik mis de creativiteit / 'excentrieke gedachtenspinsels' die schrijvers eigen is.
4. Het niet relativerend benoemen van onzekerheden ervaar ik als een therapiegroepje.
5. Ik ben allergisch voor therapiegroepjes.
6. Door het schrijven zo serieus te nemen ontsla je je van elke vorm van creativiteit.
7. Je zet jezelf schaak-mat.
8. Kom uit je cocon!
9. Help; punt 8 heeft een hoog therapiegroepjegehalte!
10. Is punt 1 t/m 9 niet gewoon een alibi om niet bij het groepje te hoeven?
Nee
Laat mij eerst gewoon maar schitteren in stilte
Met 100 % regie
En dus 100 % authentieke creativiteit
En niet dat er één zegt huh, je hebt een typefout gemaakt
Je én?
Dat schrijven is zó ego allemaal
En ik heb zó niets met ego
Laat mij eerst maar lekker verder schrijven
zoals ik vroeger eindeloos Holly Hobbie popjes natekende
Gewoon doen waar je passie ligt
Kijk
Stiekem moet ik dan erg lachen
Zo'n artikel in een tijdschrift
Zeggen ze 'schrijf gewoon eens wat er in je opkomt
laat alles los schrijf gewoon uit de losse pols'
Alsof dit een méga-uitvinding is!
Nou, ik doe niet anders
en het is helemaal niet moeilijk
Vraag maar aan Kluun
die is er beroemd van geworden
- zijn levensstijl stoot mij af en is ver-van-mijn-bed -
- zijn schrijfstijl echter, is de beste die ik ooit heb ontdekt -
Dank je wel Kluun
je inspireert je mateloos
Benieuwd of Kluun ook bij zo'n schrijversgroepje zit / zat.
Denk het niet.
En ook al had hij het gewild:
ze hadden hem er allang uitgeknikkerd
maar dan had hij zich alleen maar doodgelachen
Misschien moet ik maar weer eens een boek van Kluun gaan lezen
- in plaats van bij zo'n groepje -
Tijd is toch tijd
Immers.......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten