woensdag 25 juli 2018

Vergankelijkheid

Ga je mee uit wandelen
Langs het strand en langs het wad
Nergens zo vrij
en door de bossen weer terug

Het is die hele specifieke geur
Zoals de meeuwen, die je roepen
Het ruist in je oren
In een bootje dobber je weg

Geen wolkje aan de lucht
De zee, als een horizontale streep
Je schildert er nog wat streepjes bij
Blauw, lichtblauw, geel

Je leven is zo lekker lang
net zoals de zee
daar komt geen einde aan
juist vanwege je vergankelijkheid

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Strandwandeling

  Het is een regenachtige ochtend in de trein naar Amsterdam Centraal. De deur van de 'persoonlijke huiskamer' - ofwel Eerste Klas c...